εσώψυχος

-η, -ο και σώψυχος, -η, -ο

1. (για συναισθήματα) αυτός που δεν εκφράζεται, δεν εκδηλώνεται εξωτερικά, αλλά συμβαίνει μόνο στην ψυχή («εσώψυχο μίσος»)

2. ο ειλικρινής, ο βαθύς, αυτός που προέρχεται βαθιά μέσα από την ψυχή («εσώψυχη συμπόνοια»). Επίρρ. (ε)σώψυχα

ενδόμυχα, εκ βαθέων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έσω + -ψυχος (< ψυχή), πρβλ. πονό-ψυχος].